---

Sampurasun,
Kuring digedekeun tileuleutik, dilembur, dina tradsi faham agama Islam Persis. Dulur-dulur pan nyaho kumaha ari sikep persis, keur heuras teh galak deuih, tong boro-boro ka batur anu teu sapamadegan dalah ka sasama anu sapamadegan oge sakitu galak tur heuras. Ceuk bahasa anu rada sopanna mah tegas.
Tah, sakanyaho kuring, aya asas dina dakwah anu mineng (sering) diucapkeun sabaga asas dakwah di Persis, nyaeta: "Quh haqqu walau kana murron", anu hartina kurang leuwih "omongkeun atawa tepikeun anu bener sok sanajan pait". Numatak mustami atawa mad'u, atawa audiens atawa jama'ah anu ngadengekeun tablig atawa ceramah hiji ustadz ti kalangan Persis pasti matak beureun ceuli tur sok keukeureuceuman, sabab sok asa dijewer atawa kusabab kapeureumpeunan ku omongan ki ustadz. Matak sok loba anu teu datang deui dina pangajian lian, lamun ustadz eta anu ceramahna, iwal jama'ah anu memang ti kalangan Persis sorangan.

Tah, lila ka lila sanggeus kuring manjing dewasa jeung saeutik demi saeutik diajar agama, kuring sok mikiran eta karetangan (haduts). Kuring sok nanya ka diri sorangan, "pait teh pait keur saha?, naha keur mustami atawa pait keur dai atawa ustadzna?"

Lamun dilengkepan mah, meureun bisa jadi kieu eta katerangan teh: "omongkeun atawa tepikeun anu bener sok sanajan pait pikeun mustami", atawa "omongkeun atawa tepikeun anu bener sok sanajan pait pikeun ustadz". Nu mana kira-kira anu merenah? (lain anu bener, da urusan bener salah mah ngan Pangeran anu nyaho). Anu merenah.......

Lamun dipapandekeun, hiji da'i (tukang da'wah) atawa ustadz mirip-mirip anu dagang, nyaeta dagang "agama, bebeneran", sedengkeun mustapi atawa jama'ah taya lain ti anu meuli (konsumen). Tah, dina hukum atawa prinsip dagang, mustami teh Raja. Arek kumaha-araek kumaha raja mah kudu ngeunah jeung kudu kabagean anu ngeunahna bae... sedengkeun anu dagang nya pasti kabagean ripuhna, sabab kudu bisa ngayakinkeun yen daganganna teh mangrupa barang hade jeung dibutuhkeun kacida ku balarea (konsumen).

Kusabab kitu, padagang (ustadz, da'i) kudu tipoporose neangan cara jeung strategi supaya daganganna payu, oge kudu nyaho kana naon-naon anu dipikaresep jeung anu teu dipikaresep ku langganana (jama'ah, mustami).

Tah lamun kitu saha anu ngarasa pait (ripuh, susah, tipoporose) dina ngadagangkeun agama, naha da'i (ustadz) atawa jama'ah (mustami)?